آيا جهان ما را بيمار مي کند؟ اگر آنچه در اطراف ما که گيج کننده و ناهنجار به نظر مي رسد (مثل رنگها و صداهايي که سبب غليان احساسات مي شوند)، بتوانند شيمي سلامت ذهن را خدشه دار کنند، آيا ممکن است که همين محيط، قدرت
شفابخشي داشته باشد؟ اين سؤالي است که دکتر «استر اشترنبرگ» در کتاب «فضاهاي شفابخش ايجاد مي کند و نگاهي تحسين برانگيز به ذهن و تن» و«دريافت و فضا» مي افکند. اشترنبرگ» ما را غرق در کشفياتي مي کند که چگونگي ارتباط بين حواس، احساسات و سيستم ايمني را فاش مي کنند. اين مجموعه بر پايهي تحقيقاتي گذاشته شده است که چند دهه پيش نشان دادند بيماران بستري، اگر منظره اي از طبيعت را داشته باشند، سريع تر بهبود مي يابند. چگونه يک منظرهي دلپذير مي تواند سبب سرعت بهبودي شود؟ نويسنده، اين نظريه را در مکانها (فضاها) و وضعيت هاي مختلف پيگيري مي کند و بيان مي کند که چگونه يک معماري شگفت انگيز، يک هزارتو، يک باغ، يا يک مکان زيارتي، مي توانند تنش ايجاد کنند، يا آرامش به وجود بياورند. اگر حواس ما را به مکاني شفابخش» ببرد، پس جاي شگفتي نيست اگر «مکان» ما در «طبيعت» اهميت زيادي داشته باشد. سلامت محيط شديدا به سلامت فرد وابسته است. آنچه در اين کتاب بيان مي شود، نه تنها جهت ساخت بيمارستان ها، جوامع و حومه ي شهرها مفيد است. بلکه براي سلامت و «شفا»ي فردي نيز ضروري است.