سبک نگارش در روزنامه ها و رسانه هاي جمعي با سبک نگارش در کتابهاي علمي و ادبي متفاوت است. اين رساله، سعي و کوششي است براي شناخت اين تفاوت ها، يکي از تفاوت هاي اصلي نثر روزنامه اي مطبوعات با نثر غير روزنامه اي، همانگونه که فيليپ گايار روزنامه نگار معروف فرانسوي در مقدمه کتاب بر مي شمارد، «سادگي» است که به عنوان يک خصيصه ي چيره در سبک نويسندگي و روزنامه نگاري از آن ياد ميکند.
روزنامه نگاري در ايران از هنگامي که تولد يافت به دليل ورود ناگهاني امواج راديويي، از رشد شتابان باز ماند و ارتباط شفاهي راديو جايي براي رشد ارتباط نوشتاري مطبوعات باقي نگذاشت. گفتار و موسيقي راديو مجال باليدن و رشد طبيعي را از مطبوعات گرفت. تأخر فرهنگي مطبوعات از ورود زودهنگام راديو به کشور در همه زمينه ها به ويژه در سبک نوشتاري مطبوعات نيز اثرات منفي گذاشته است.
متأسفانه عده اي نيز بدون شناخت «نثر روزنامه اي» براي در هم کوبيدن نويسندگان ادبي، در نقدهاي مغرضانه ي خود، آنان را متهم به داشتن نثر روزنامه اي (ژورناليستي) مي کنند؟
اين گونه سوء تفاهم ها، در کنار بي توجهي يا کم توجهي روزنامه نگاران و منتقدان و نويسندگان به مبحث مهم «نثر روزنامه اي» باعث شده است که امروزه حتا «خلاصه نويسي» که يکي از شاخص هاي نثر رسانه هاي نوين ارتباطي است ناشناخته باقي بماند. هرچند در زمينه ادبيات داستاني اکنون شاهد قصه هاي «ميني ماليستي» (قصه هاي خيلي کوتاه يا داستانک) هستيم که مضموني را در سه يا چهار پاراگراف بيان ميکند اما عبور همراه با بي تفاوتي از سبک نگارش در مطبوعات، آسيب هاي جدي بر مطبوعات کشور وارد خواهد ساخت زيرا مخاطبان مطبوعات تنها از طريق نوشته و عکس با صاحبان آنها ارتباط برقرار ميکنند و تحقيقات علمي نشان مي دهد که مخاطبان مطبوعات، خواهان سبکهاي نوين نثر روزنامه اي در مطبوعات هستند، آنان از سبک هاي سنگين و پيچيدهي نشر علمي و يا تخيلي - ادبي، به جز در بخش هايي مثل گزارش نويسي توصيفي، گريزان مي باشند.
امروزه اين يک واقعيت انکارناپذير است که در کنار روزنامه نگاران، دست اندرکاران روابط عمومي ها و حتا خوانندگان نشريات نيز براي استفاده بهتر از رسانه ها، نيازمند آشنايي با مباني نگارش رسانه اي هستند و اين کتاب زمينه هاي مناسبي براي اين آشنايي فراهم ميکند.
آنچه در اين مختصر ميخوانيد برآمده از مقالاتي است که از اول تا | هشتم آذرماه 1376 در يکي از روزنامه هاي عصر تهران توسط نويسنده به دست چاپ سپرده شد و استقبال فراوان روزنامه نگاران، خوانندگان مطبوعات، دانشجويان و استادان محترم روزنامه نگاري را در پي داشت. اينک همان مقالات همراه با چند نوشته ي ديگر که در کلاس هاي درس خبرنويسي دانشکده خبر، به دانشجويان عرضه شده و به دليل نکات کاربردي اش با استقبال دانشجويان و ارتقاي سطح نگارش حرفه اي شان همراه بوده است، در اين مجموعه به شما خوانندگان عزيز تقديم مي شود. فقط يک نکته باقي مي ماند و آن اينکه مقدمه ي رساله، با نوشته اي از يک نويسنده و روزنامه نگار برجسته فرانسوي آغاز مي شود که به دليل اشارات شايان توجه اش در سبک نگارش مطبوعاتي، آغازي مناسب براي اين مجموعه خواهد بود و آغازي خوش يا براعت استهلالي که خواننده را در ورود به مباحث بعدي به نيکي ياري خواهد رساند، از استاد عزيزم دکتر کاظم معتمدنژاد که معادل زيباي «نثر روزنامه اي را در برابر اصطلاح رايج نثر ژورناليستي» پيشنهاد فرمودند و در اين رساله آن را به کار بردم، صميمانه سپاسگزارم. در خاتمه، اين کتاب را تقديم ميکنم به استادان گرانقدرم و همکاران عزيزم در مطبوعات بخصوص، روزنامه نگاراني که براي آگاهي و بيداري انسان ها، صادقانه کوشش و تلاش مي کنند.