هوسرل يکي از دلايل اهميت پديده را، آراي متناقض مخاطبانش مي داند. چنين است که در مدت قريب به هشتاد سال؛ از زمان مطرح شدن ستاره اي به نام مريلين مونرو در سينما تاکنون، آراي منتقداني که در نکوهش بي استعدادي هاي او قلم فرسايي کرده اند، شايد هزاران بار بيشتر از قلم ستايشگران اش بر روي کاغذها لغزيده است، و در حالي که ستارگاني جذاب (و حتي جذاب تر!) و بي پرواتر هم دوره او، مانند جين منسفيلد يا ديانا دورس،..... با گذشت زمان بي فروغ گشته و از خاطرها محو شده اند، او هنوز بر شمار
طرفداران خود مي افزايد و بر تارک مکتب زنانه اي که آفريده، ميدرخشد. اين همه آراي بسيار متناقض مخاطبان، دليل آن است که ما – به قول هوسرل بپذيريم که اساسا با يک پديده مواجهيم. پديده اي که هم مي توان آن را بي ارزش و بي معنا انگاشت، و هم مي توان همزمان به آن توجه کافي کرد. اين کتاب در سه بخش: خاطرات (سرگذشت من)، بخش ناگفته ها و در بخش پاياني فيلم شناخت کامل آثار او، رهيافتي است جامع براي شناخت بيشتر يک پديده...
نور ماجين بيکر که بعدها نام خود را به مريلين مونرو تغيير داد، چنان که در بخش يکم اين کتاب مي خوانيم، در دهه خشکسالي اقتصادي و انحطاط اجتماعي آمريکا، در شرايطي
و آسيب پذير به دنيا آمد. در اين سال ها ورود به دنياي رويايي سينما، براي اغلب مردم، وسوسه اي مقاومت ناپذير مي نمود. او نيز به زودي مي فهميد که براي رسيدن به
و چه امتيازاتي بدهد و از چه دالانهاي سياهي عبور کند. همچنين خيلي زود  دانست که براي اثبات وجود خود و ماندن در سرزمين رؤياها، مي بايست چه نبرد پايان ناپذيري را با يک نظام مسلط سازمان يافته، مبتني بر تمرکز سرمايه تجربه کند. از مرور خاطرات و يادداشت هايي که به دوست عکاس اش، ميلتون گرين سپرده است، مي توان دريافت که او آمادگي عبور از موانع را در خود سراغ داشت. همين طور با تکيه بر ذکاوت ذاتي اش مطمئن بود مي تواند نظام کارخانجات رؤياسازي و حواشي آنها را به بازي بگيرد و هم زمان که توقعات مالي و درآمدي آنها را برآورده مي کند، بي نظير بودن وجودش را نيز به اثبات برساند. اما از بخش دوم: ناگفته هاي زندگي مريلين در اين کتاب به نظر مي رسد، آن چه انتظارش را نداشت، بي پاياني اين جنگ نابرابر بود. تا جايي که در آخرين سال زندگي اش و در آخرين حلقه اين ستيز و گريزها، به رغم خطر فروپاشي روحي و بستري شدن چندباره در بيمارستان، مورد توجه ويژه برادران کندي و حتي خواهرزاده و برادرزاده آنها قرار گرفت. بانوي اول کاخ (ژاکلين کندي) نسبت به او خشمگين شد و دربارهي مراقبت از زندگي خصوصي او و احتمال حضورش در داخل يا اطراف کاخ سفيد، به مأموران امنيتي دستورات بسيار سختگيرانه اي صادر کرد. البته اين دوران با فروپاشي کامل روحي و خودکشي مريلين، مدت زيادي نپاييد. بخش سوم کتاب که به کارنامه کامل اين بازيگر /ستارهي تاريخ سينما مي پردازد، قسمتي مکمل و آگاهي بخش است. در حالي که بيشتر منابع، تنها به معرفي شماري از آثار مهم او بسنده کرده اند، در اين بخش تمام سي فيلم زندگي مونرو به طور کامل و با دقتي مثال زدني، خلاصه نويسي شده و مورد ارزيابي اجمالي قرار گرفته است.