اکنون که فرصت و امکان انتشار نسخه چاپي کتاب «اقتصاد سياسي مناقشه اتمي ايران» فراهم آمده است حقيقتا حرف تازه اي براي افزودن به اين کتاب، به عنوان مقدمه اي جديد، ندارم. متن کتاب خود گوياي همه حرفهاي گفتني هستند. به طور خاص نيز مقدمه هاي قبلي، پيشگفتار و نامه اي که در اول کتاب خطاب به مقامات عالي آمده است، که تقريبا چکيده ي ايدهي محوري کتاب در آن گنجانده شده است، همراه با بخش «در آمد: طرح کلي مسئله که در آن به روشني به آنچه اين کتاب مي گويد و آنچه نمي گويد، اشاره شده است، مي تواند براي خواننده اي که فرصت خواندن کل کتاب را ندارد، تصوير کلي محتواي کتاب را به نمايش بگذارد. با اين حال من در اينجا نيز به صورت فشرده تر ايده هاي کتاب را باز مي نمايم:
خيلي خلاصه، پانزده سال پيش از زمان شروع تدوين کتاب، ولي يازده سال پيش از زمان تقديم کتاب به مقامات اين ده ادعاي محوري در اين کتاب مطرح شده است: 1- کشاندن ايران به حوزه غني سازي محرمانه اتمي، احتمالا طراحي آمريکايي ها بوده است تا ايران را وارد يک مناقشه بلندمدت حساس کنند تا از آن طريق بتوانند يک بازي سياسي بلندمدت را در منطقه خليج فارس مديريت کنند (ايده اين است که آمريکايي ها با فروش محرمانه نقشه ها و تجهيزات اتمي آلوده به ايران از طريق عبدالقدير خان، دانشمند اتمي پاکستان، که بعدا معلوم شد جاسوس سازمان سيا بوده است، پاي ايران را به مناقشه اتمي کشانده اند). ?- غرب و به طور خاص آمريکا تلاش مي کند تا مناقشه اتمي ايران طولاني شود تا در تحولات بعدي منطقه به ويژه در مديريت بازارهاي جهاني نفت، بتواند با کم و زياد کردن فتيله اين مناقشه، آن حوزه ها را تا حدودي مديريت کند. 3- تلاش اصلي غرب، به ويژه آمريکا اين است که تا سال ???? از اعتياد و وابستگي به نفت حوزه خليج فارس آزاد شود. ?- نهايتا غرب تلاش دارد که تا پايان دهه ???? با سرعت بالايي به سوي جايگزيني نفت با سوخت هاي نو و پاک حرکت کند تا روند گرمايش زمين را متوقف کند. چرا که بيشترين خسارت از گرمايش زمين را خود غربي ها خواهند ديد.