يکي از بزرگترين چالش هاي پيش روي جوامع مختلف، مساله تغييرات سريع و فزايندهاي است که هر سال و بلکه هر روز بيش از پيش در همه بخش هاي جوامع انساني اعم از فرهنگي سياسي، اقتصادي و ... شاهد آن هستيم. قرن بيست و يکم، به عنوان قرن دانش معرفي شده است و رشد علوم بشري، رويارويي با تحولات مختلف را امري ناگزير ساخته است. اين تحولات به خصوص در مساله توسعه اقتصادي کشورها چنان سريع در حال وقوع است که در طول چند دهه و حتي چند سال اخير، باعث حضور برخي کشورهاي در حال توسعه، به عنوان قطبهاي مطرح در زمينه توسعه اقتصادي و اجتماعي شده است. بررسي بسياري از کشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه که مسير خود را با موفقيت طي مي کنند، نشان داده است که يکي از مهم ترين عوامل توسعه اين کشورها، تقويت بخش خصوصي و به طور خاص، حضور پررنگ کسب و کارهاي کوچک و مستقل و سازمان هاي کار آفرين به عنوان سازمانهايي پويا و خلاق که استراتژي، ساختار و عملکرد خود را به سرعت با تحولات روز هماهنگ مي سازند، مي باشد.
کارآفريني، خلاقيت و کسب و کارهاي مخاطره آميز، سوخت موتور اقتصاد مدرن را فراهم
.کند کار آفريناني که در راس کسب و کارهاي مخاطره آميزند؛ در جستجوي فرصت ها هستند
و خلاقيت، اغلب ابزاري براي موفقيت آنها تلقي مي شود. کارافرينان به مساله تن به ... يک پديده ي معمولي مي نگرند و هميشه در جستجوي تغيير هستند، به آن واکنش نشان
مي دهند و از آن به عنوان يک فرصت، بهره برداري مي کنند.
با توجه به اينکه در حال حاضر، يکي از چالش هاي اصلي جامعه ي ما ايجاد اشتغال براي جوانان است و ظرفيت هاي اقتصادي جامعه، پاسخ گوي نيازهاي اشتغال و رفاه اجتماعي نيست؛ براي ايجاد و توسعه اين ظرفيت ها، ايجاد کسب و کارهاي جديد و به کل . و کارآفرينان خلاق و نواور، امري ضروري به نظر مي رسد. شدت به انتظار ظهور تصادفي کارآفرينان بود، بلکه بايد با کا آف.. اين نياز، آن قدر است که نمي توان به انتظار ظهور تصادفي پشتيباني و حمايت از کارآفرينان مستعد و جوان از يک طرف، آنان را در فرايند پيچيده تبديل ايده به کالا يا خدمت، عملا ياري رسانده و از طرف ديگر ريسک بالاي فعاليتهاي کارآفرينانه را به يک ريسک قابل تحمل تبديل نمود. تنها در چنين وضعيتي مي توان به حل بخش عمده اي از معضل اشتغال با استفاده از فرايند کارآفريني اميدوار بود.
اما متاسفانه، على رغم به وجود آمدن فضاي بسيار مثبت در چند سال اخير براي توسعه فعاليتهاي کارآفرينانه، برداشتهاي کاملا متفاوتي از يک مقولهي واحد در اذهان مسئولين و صاحب نظران به وجود آمده است که مي تواند به راهبرد کلان کارآفريني در کشور، آسيب وارد نموده و موجب اتلاف منابع مادي و انساني گردد. ان
د از طرف ديگر، بررسي بسياري از مفاهيم نظري در عرصه علوم انساني، نشان مي دهد که صاحب نظران، رويکردهاي بسيار متفاوت و برداشت هاي مختلفي از آنها ارائه مي دهند. کارآفريني از جمله مباحثي است که به علت ماهيت ميان رشته اي بودن آن، صاحب نظران از زواياي مختلف به آن نگريسته اند که در اين ميان، رويکردهاي اقتصادي، مديريتي، روان شناختي و جامعه شناختي بيش از همه، توجهات را به خود جلب نموده اند. اين مقوله، از چندين عنصر تشکيل شده که دانشمندان مختلف، موارد متفاوتي را در اين خصوص مطرح کرده اند. لذا تدوين يک کتاب جامع با هدف پاسخگويي به دو مشکل فوق در عرصه ي عملي و نظري، کاملا ضروري بوده است.
کتاب حاضر، که حاصل زحمات دو تن از اساتيد ارجمند دانشگاه تهران است، در قالب 14 فصل، شرح مبسوطي از مفاهيم و مباني و مدل ها و نظريه هاي پيرامون کارآفريني و دو عنصر پايه اي خلاقيت و نوآوري ارايه مي دهد. مطالب اين کتاب به نحوي تنظيم شده است که مطالعهي آن بتواند نوعي اشتراک معني و ديدگاه همگرا بين دست اندرکاران کارآفريني در حوزه ي تئوري و عمل بوجود آورد.